Ο Αζίζ Νεσίν στο διήγημά του "Η ευτυχισμένη γάτα" γράφει για μια γλύπτρια που διηγείται το όνειρο που είδε. Στο όνειρο της λοιπόν, ξαφνικά εκεί που περπατούσε ανάμεσα σε πλήθος μεγάλο, κάποιος φώναξε, προστάζονταν όλους να σταματήσουν εκεί που βρίσκονται και να ζωγραφίσουν γύρω τους ένα κύκλο με κιμωλία. Και όλοι υπάκουσαν όλοι. Όσοι δεν είχαν κιμωλία με μολύβι και όσοι δεν είχαν ούτε μολύβι, ζωγράφισαν νοητά ένα κύκλο γύρω τους. Στη συνέχεια τους είπε ότι κανένας δεν μπορεί να βγει έξω από τον κύκλο. Όλοι θέλανε να βγουν από τον κύκλο, αλλά κανένας δεν τολμούσε. Όλοι παρακαλούσαν να έρθει κάποιος να τους βγάλει και λέγανε "Αν βγει κάποιος, θα βγω κι εγώ". Αλλά, κανένας δεν έβγαινε, κανείς δεν κινιόταν. Μόνο μια γάτα αμέριμνη περνούσε ανάμεσα από τους και όλοι παρακαλούσαν να ήταν γάτες. Ένας συγγραφέας που άκουγε τη διήγηση του ονείρου, της είπε πως θα δημοσιεύσει το όνειρο της γιατί: "ϊσως κανένας από αυτούς που θα διαβάσουν το όνειρό σας, μπορέσει να διαβεί τον κύκλο που χάραξε γύρω του. Κι αν αυτός ο ένας κάνει την αρχή, θα τον ακολουθήσουν όλοι οι άλλοι..."
Σήμερα, ημέρα ψηφοφορίας για την τοπική αυτοδιοίκηση, πιστεύω πολλοί βγήκαν από τον νοητό κύκλο τους, θα ακολουθήσουν και άλλοι.
